565-умин солгарди корхонаи киштисозии Ҳалич, қадимтарин корхонаи киштисозии ҷаҳон, бо як маросим таҷлил карда шуд. Tersane-i Amire, ки онро Фотиҳ Султон Меҳмет соли 1455 таъсис додааст, аз он вақт инҷониб хизмат мекунад. Зимни суханронӣ дар ин маросим, менеҷери генералии Сити Лайнс Синем Дедеташ гуфт: "Мо ифтихори дурусти соҳибӣ, ҳифз ва ҳифзи ин мероси бебаҳоро дорем, ки дар тӯли беш аз 5,5 аср боқӣ мондааст."
565-умин солгарди таъсисёбии қадимтарин корхонаи киштисозии кор ва зиндагӣ дар ҷаҳон, меросбари Фотиҳ Султон Меҳмет, Терсани-и Амире таҷлил карда шуд. Дар корхонаи киштисозии Халич, охирин корхонаи боқимондаи Tersane-i Amire, III. Дар оғози ҳавзи хушк, ки онро Селим соли 1790 сохта буд, маросиме бо иштироки кормандони Şehir Hatları AŞ баргузор гардид. Дар ин маросим, Синем Дедеташ, менеҷери генералии Şehir Hatları A.Ş., аввал синну соли корхонаи киштисозиро дурахшид.
"Мо ифтихори ҳифзи мероси таърихӣ ҳастем"
Бо суханронии кӯтоҳе Дедаташ таваҷҷӯҳро ба он ҷалб кард, ки корхонаи киштисозӣ бо суръати баланд истеҳсолотро идома медиҳад. Дедеташ гуфт: "Мо ифтихори ҳақиқии соҳибӣ, ҳифз ва ҳифзи ин мероси бебаҳоро дорем, ки беш аз 5,5 аср аст, ки Фотиҳ Султон Меҳмет пас аз ду соли истилои Истамбул таъсис додааст. Ин ҷо низ ба як осорхонаи саноатӣ шабеҳ аст. Мо мошинҳои хеле кӯҳна дорем, аммо ҳанӯз ҳам кор мекунем. "Мо хидматҳои нигоҳдорӣ, муносибат ва таъмирро на танҳо ба киштиҳоямон, балки инчунин ба киштиҳои ғайрисистемавӣ, бо се бандари хушк, ду чархи киштисозӣ ва таҷриба ва ноу-хауи бузург мерасонем."
Кӯҳансолтарин нафақахӯр бо нишони сипосгузорӣ сарфароз карда шуд
Дар ин маросим ба Дурсун Бекчи (81), кӯҳансолтарин нафақахӯрон дар корхонаи киштисозӣ ва Меҳмет Язычӣ, ки 48 сол боз дар корхонаи киштисозӣ кор мекунад, аз ҷониби Дедеташ лавҳаи сипосгузорӣ тақдим карда шуд. Dedetaş бо посбон ва Yazıcı торти зодрӯзии корхонаи киштисозиро бурид.
Марказе, ки бори аввал илми муосир татбиқ шудааст
Пас аз ду соли забти Истамбул, Фотиҳ Султон Меҳмет тасмим гирифт, ки дар минтақаи аз Касымпаша то Ҳаской тулкашида Терсане-амираро таъсис диҳад ва киштиҳояшро аз хушкӣ барорад. Терсане-и Амире, ки таҳкурсии он 11 декабри соли 1455 гузошта шуда, бо якчанд чархҳои сохтани чашм дар ҳамон сол ба кор андохта шудааст, аз он замон низ корхонаи киштисозии Истамбул ном дошт. Корхонаи киштисозӣ ба маркази саноатӣ табдил ёфт, ки дар он илми муосир бори аввал дар Империяи Усмонӣ татбиқ карда шуд. Аввалин докҳои хушки фаъоли корхонаи киштисозӣ III аст. Селим онро соли 1790 сохта буд. Ҳавзи дуюмро Маҳмут II соли 1825 ба истифода додааст. Сохтмони бандари сеюми хушк, ки калонтаринаш мебошад, соли 1857 дар давраи ҳукмронии Султон Абдулмечит оғоз шуда буд, аммо соли 1870 дар аҳди Султон Абдулазиз ба итмом расид.
Аваллин эзоҳро диҳед