Танҳо ҳалли мушкилоти вазнин

Зичии афзоянда дар маҳаллаҳои истиқоматӣ, ки дар натиҷаи шаҳрсозӣ ва сохтмони ғайринақшавӣ рӯз аз рӯз кам мешавад, бевосита ба ҳаёти иҷтимоӣ таҳдид карда, боиси садамаҳои нақлиётии марговар мегардад.
Рӯзе нест, ки даҳҳо қурбониёни терроризм дар саросари кишвар содир нашаванд ва Мерсин, ки муҳоҷирати шадидро қабул мекунад, аз манфиҳои параллелӣ дар маҷмӯъ дар кишвар осеб дидааст. Ҷомеа, ки аз фарҳанги нақлиёти ҷамъиятие, ки дар натиҷаи истеъмоли сӯзишворӣ ба як сӯ партофта шудааст, маҳрум аст, нархи онро бо пеш аз мӯҳлат аз даст додани аъзои худ мепардозад.
Дар ҳоле ки мошинҳои нав барои қонеъ кардани эҳтиёҷоти нақлиёте, ки дар маҷмӯъ шаҳр, ки бо афзоиши аҳолӣ серодам шуда истодааст, ба ҳаракат дохил карда мешаванд, роҳҳо ва кӯчаҳое, ки имкони васеъшавӣ надоранд, дигар кофӣ нестанд. чеҳраи зичӣ.
Мутаассифона, маъмурони шаҳр, ки андешаи сарфаи рӯзро доранд, дур аз нақшакашӣ, ба ҷои андеша дар бораи лоиҳаҳои ояндадор, популизмро авлотар медонанд.
Тақрибан 400 км. Мерсин, ки хати соҳилӣ дорад, на нақлиёти баҳрӣ дорад ва на системаи роҳи оҳан байни шаҳрҳо. Гарчанде ки лоиҳаи системаи роҳи оҳан аз ҷониби Муниципалитет ба рӯзнома оварда шуда буд, он амалӣ карда нашуд.
Бо вуҷуди ин, Мустафо Дариҷӣ, ки умри худро дар ронандагии микроавтобус сарф кардааст ва довталаби ин мавзӯъ шудааст, роҳи ҳалли бесарусомонии нақлиётро дар системаи роҳи оҳан мебинад.
Мустафо Дариҷӣ 70 сол дорад. Ӯ ҳоло ҳам дар соҳаи барқарорсозии воситаҳои нақлиёт фаъолона кор мекунад.
Даричӣ бо таъкид бар он, ки хатар манбаи табиии фаровонӣ аст, садамаҳои нақлиётиро асосан ба набуди таҳсил рабт дод ва гуфт, ки аз тариқи бунёди системаҳои роҳи оҳан аз шарқ ба ғарб ва ҷануб ба шимол, сарбанди нақлиётро метавон бартараф кард.
Мустафо Дариҷӣ бо зикри он, ки ронандагон воситаҳои нақлиёти худро ба қадри кофӣ намедонанд, гуфт: «Мо то ҳол ба сабаби кори анҷомдодаамон ҳар рӯз шоҳиди даҳҳо садамаҳои нақлиётӣ мешавем. Ин нати-чаи табиии чамъоварии бе план бе андешидани чорахои эхтиётй мебошад. Аксарияти ходисахои нохуш дар натичаи набудани тайёрй ба амал меояд. Пеш аз хама, одамон мошинеро, ки истифода мебаранд, намедонанд. Асп хар кадар шохдор бошад хам, савораи хубро ба осонй партофта наметавонад. Шояд дар ин ҷо барои зиёд кардани истифодаи воситаҳои нақлиёт шаҳодатномаҳои ронандагӣ ба осонӣ дода шаванд; ин дуруст нест. Гузашта аз ин, ронандагоне, ки манфиатҳояшон васеъ шудааст, ба ҳаракати нақлиёт ба таври бояду шояд таваҷҷӯҳ зоҳир намекунанд. "Вақте аз мошин фуромадам, бо ӯ як шудам, диққатамро ба роҳ равона мекунам, чунон ки занам пеши ман ояд, дида наметавонам." гуфт.
Дарҷӣ бо ишора ба он, ки ӯ яке аз муассисони ду хатте, ки ҳоло дар шаҳр хидматрасонии нақлиёти ҷамъиятиро пешкаш мекунад, инчунин қайд кард, ки дар Мерсин, ки аз зарурат бештар шудааст, сари вақт чораҳо андешида нашудаанд ва гуфт, " Кори ёрдамчии худро ба хисоб гирифта, кариб 60 сол боз аз хавои харакат нафас мекашам. Ман яке аз асосгузорони хатҳои Йени Маҳалле ва Курдалӣ ҳастам. Солхо боз хам чун ронанда ва хам сохиби руль нишастаам. Ман ҳама роҳҳои нақлиёти ҷамъиятиро медонам. Нақлиёти Мерсин баста шудааст. Зеро маъмурон дар сари вакт чорахои зарурй надиданд. Харакати наклиёт дар роххо руз то руз меафзояд. Хатти рохи охан аз шарк ба гарб ва чануб ба шимол бояд то ин дам барпо карда мешуд. Зарар чй тавр бартараф карда шавад хам, хануз дер нашудааст; Системаҳои роҳи оҳан бояд барои пешниҳоди хидматҳои гардиши гардиш байни Енице-Силифке, Мерсин-Айвагедиг, Мезитли-Фындык ва Эрдемли-Торослар таъсис дода шаванд. Агар ин кор аз хозир шуруъ шавад, дар оянда бесарусомонй то андозае пешгирй карда мешавад. Зеро нархи нафт рӯз то рӯз боло меравад; Инчунин, ҳеҷ энергия беохир нест. "Ҳамчун шахсе, ки умри худро дар ин тиҷорат сарф кардааст, ман мебинам, ки ягона роҳи сабук кардани ҳаракати нақлиёт системаи роҳи оҳан аст, ки ба фарҳанги нақлиёти ҷамъиятӣ асос ёфтааст" гуфт ӯ.

Аваллин эзоҳро диҳед

Ҷавобро тарк кунед

Суроғаи почтаи электронии шумо нест, нашр карда мешавад.


*